Kontynuując opowiadanie o moich doświadczeniach z pacjentami, chce powiedzieć , że po dłuższych wywiadach z moimi 5 „ eleganckimi „ panami, udało mi się ustalić ,że elementem łączącym ich, była służba w kawalerii. To właśnie wieloletnia praca na koniu, utrwaliła w nich prawidłowe nawyki pozycji siedzącej.
Z punktu widzenia antropologii należy zauważyć , że przez wieki człowiek używał konia , głównie do komunikacji. Praktyka dowiodła, że aby móc długo jechać konno, należy mieć dobre siodło, strzemiona i prawidłowy ubiór. Siodło pomagało, poprzez kąt pochylenia do przodu, prawidłowo posadowić miednicę. Strzemiona umożliwiały powstanie łańcucha zamkniętego, który ułatwiał sterowanie miednicą. Prawidłowy ubiór posiadał dwa elementy. Z jednej strony ubiór nie był obcisły na udach, aby pozycja zgięcia w stawach biodrowych nie zaburzała ustawienia miednicy. Druga cechą charakterystyczna ubioru kawalerzysty, była konstrukcja spodni podtrzymująca lordozę lędźwiową.
Tak więc zdrowa, ergonomiczna pozycja kawalerzysty, charakteryzowała się katem rozwartym pomiędzy osia kręgosłupa a osia uda. Ułatwiało to ustawienie kątowe miednicy i wykreowanie prawidłowej lordozy lędźwiowej, która to krzywizna była podparta odpowiednimi elementami ubioru.
Dlatego nasze patenty i wyprodukowane w oparciu o nie produkty, umożliwiają prawidłowe siedzenie. Zawierają w sobie kąt rozwarty, który ułatwia ustawienie miednicy . Elementy dawnego ubioru zastąpione zostały specjalnie wyprofilowanym oparciem, które jest ustawione na stałe pod prawidłowym ergonomicznie kątem.