Autor: admin

Kręgosłup jest doskonałym układem kręgów połączonych stawami i więzadłami, a poruszany poprzez układ mięśni. Każdy krąg jest zrośnięty z kręgiem sąsiednim za pomocą pierścienia włóknistego z jądrem galaretowatym wewnątrz. Ten pierścień to sławny dysk. Kręgosłup w projekcji bocznej ma krzywizny układające się w literę „S”. Są to, licząc od góry, lordoza szyjna, kifoza piersiowa i lordoza lędźwiowa, która przechodzi w kość krzyżową. Kość krzyżowa łączy się ścisłymi stawami krzyżowo-biodrowymi z miednicą. Ruch miednicy decyduje o tym, czy kręgosłup jest prawidłowo wygięty, czy też nie. Jeżeli obciążamy źle wygięty kręgosłup to tworzą się zmiany chorobowe.

Dlatego pozycja wioślarzy czy też kolarzy jest najczęściej przyczyną powstawania schorzeń kręgosłupa poprzez sport.

Bardzo cenię te badania, ponieważ pozwoliły one na odkłamanie  stereotypu dotyczącego szkodliwości pozycji siedzącej. Badania te są naukowym komentarzem do pytania, które przez lata towarzyszyło mi w mojej pracy zawodowej.

Dlaczego kawalerzyści nie mieli zmian w układzie ruchu, choć jazda konno łączy się nierozerwalnie z dużym obciążeniem osiowym kręgosłupa?

Analizując poszczególne pozycje na omawianym slajdzie, można łatwo zauważyć, że tylko siedzenie z zachowaniem fizjologicznych krzywizn kręgosłupa, nie powoduje zwiększenia obciążenia układu kręgosłupa .

Warto podkreślić , że badania te wykazały, że pozycja siedząca, wbrew powszechnym opiniom, nie musi być czynnością automatycznie uszkadzającą nasz układ ruchu. W pozycji siedzącej ważne jest fizjologiczne, zgodne z budową anatomiczną , ustawienie miednicy a przez to, uformowanie w sposób prawidłowy krzywizn kręgosłupa. Jeżeli nakładamy na tak ustawiony układ ruchu jakiekolwiek obciążenie to nie powstają zmiany chorobowe, takie jak na przykład sławna dyskopatia.,

Badania ( np.; dr. WILKE) potwierdziły moje obserwacje i doświadczenia , które powstały jako rezultat spotkania „ eleganckich „ kawalerzystów.

Wniosek jest jeden : problemem nie jest to że długo siedzimy, tylko to że siedzimy nieprawidłowo.

Od kiedy zrozumiałem, że większość pacjentów i ja sam mamy problemy, ponieważ źle siedzimy, postanowiłem skonstruować w pełni ergonomiczne siedziska. Chciałem, żeby konstrukcja w sposób jak najbardziej komfortowy pomagała, a nawet łagodnie wymuszała, prawidłową pozycję siedzącą.

Powinniśmy pamiętać, że połowę doby spędzamy w pozycji siedzącej (dom, praca, samochód, kawiarnia, sedes, itd.). Biorąc pod uwagę, że coraz dłużej żyjemy, średnio 80 lat, należy przyjąć, że w pozycji siedzącej spędzamy przez całe życie 175 200 godzin.

Jednak liczne badania naukowe pokazują, że to nie pozycja siedząca jest zagrożeniem. Najważniejsze jest to, czy siedzimy ergonomicznie, to znaczy z zachowaniem normy układu ruchu.

Dlatego nasze siedziska zapewniają możliwość siedzenia z zachowaniem kąta rozwartego sylwetki i prawidłowo ustawionej miednicy. Ponadto, wyprofilowanie części lędźwiowej dodatkowo poprawia ergonomię i komfort siedzenia.

Jeżeli dodamy, że nasze wyroby powstają w produkcji z bardzo dobrych, atestowanych i ręcznie wyrabianych elementów, to myślę ,że użytkownicy poprzez empirię uznają wyjątkowość konceptu i wyrobów Lordoza-Komfort.

Kontynuując opowiadanie o moich doświadczeniach z pacjentami, chce powiedzieć , że po dłuższych wywiadach z moimi 5 „ eleganckimi „ panami, udało mi się ustalić ,że elementem łączącym ich, była służba w kawalerii. To właśnie wieloletnia praca na koniu, utrwaliła w nich prawidłowe nawyki pozycji siedzącej.

Z punktu widzenia antropologii należy zauważyć , że przez wieki człowiek używał konia , głównie do komunikacji. Praktyka dowiodła, że aby móc długo jechać konno, należy mieć dobre siodło, strzemiona i prawidłowy ubiór. Siodło pomagało, poprzez kąt pochylenia do przodu, prawidłowo posadowić miednicę. Strzemiona umożliwiały powstanie łańcucha zamkniętego, który ułatwiał sterowanie miednicą. Prawidłowy ubiór posiadał dwa elementy. Z jednej strony ubiór nie był obcisły na udach, aby pozycja zgięcia w stawach biodrowych nie zaburzała ustawienia miednicy. Druga cechą charakterystyczna ubioru kawalerzysty, była konstrukcja spodni podtrzymująca lordozę lędźwiową.

Tak więc zdrowa, ergonomiczna pozycja kawalerzysty, charakteryzowała się katem rozwartym pomiędzy osia kręgosłupa a osia uda. Ułatwiało to ustawienie kątowe miednicy i wykreowanie prawidłowej lordozy lędźwiowej, która to krzywizna była podparta odpowiednimi elementami ubioru.

Dlatego nasze patenty i wyprodukowane w oparciu o nie produkty, umożliwiają prawidłowe siedzenie. Zawierają w sobie kąt rozwarty, który ułatwia ustawienie miednicy . Elementy dawnego ubioru zastąpione zostały specjalnie wyprofilowanym oparciem, które jest ustawione na stałe pod prawidłowym ergonomicznie kątem.

Przyznam szczerze, że pojęcie „peselozy” nigdy nie było dla mnie ani eleganckie, ani prawdziwe.

Zawsze wyczuwałem w takim podejściu specyficzną nienaukowość.

Kiedy kończyłem studia byłem przekonany, że każdy z nas musi się z biegiem czasu przyzwyczaić do coraz większych ograniczeń ruchowych i ogólnie do coraz słabszego zdrowia.

Aliści. Zdarzyło się tak , że w ciągu 1 roku przyjąłem 5 pacjentów w wieku 93–97 lat. Tym co wyróżniało tych Panów był specyficzny sposób siedzenia, który oni nazywali „eleganckim”. Zapewne nie zwróciłbym uwagi na nich, gdyby nie fakt bardzo dobrego stanu kondycji. Myślę o kondycji ruchowej, ale i szczególnie mentalnej.

Zadałem sobie pytanie, czy jest możliwe, że układ ruchu może do późnych lat zachować sprawność i czy może to mieć tak znaczący wpływ na kondycję psychiczną.

Dziś wiem, na podstawie własnych badań, ale i wieloletnich studiów tematu, że głównym problemem naszego zdrowia jest to, na jak uformowany kręgosłup „nakładamy” życie (pracę, sen, sport, siedzenie, toaletę). C.d.n..

P.S.

Zapewne czytelnik tego tekstu będzie zastanawiał się, dlaczego tylko 5 pacjentów miało prawidłowe nawyki ruchowe i gdzie się takich zachowań nauczyli? Odsyłam do następnego tekstu o fenomenie jazdy na koniu.

WHO stworzyło definicję choroby. Choroba jest to odejście od „normy”. Można przyjąć, że ergonomia to narzędzia i sposób wykonywania pracy, które nie naruszają „normy” organizmu.

Oczywiście nasuwa się pytanie, co jest normą organizmu i czy jest ona jednakowa dla wszystkich? Posługując się przykładem kręgosłupa należy uznać, że jego kształt i funkcja jest taka sama dla wszystkich ludzi bez względu na płeć i wiek.

Jak funkcjonuje prawidłowo kręgosłup? Wyobraźmy sobie , że mamy rurę odpowiednio wygiętą, w której jest schowany centralny komputer człowieka – mózg i rdzeń kręgowy. W rurze są otwory, przez które wychodzą kable (nerwy) i biegnąc do mięśni, wątroby, serca, nerek, skóry itd., sterują nimi. Gdy źle wyginamy kręgosłup-rurę, szczególnie w sposób przewlekły, następują zmiany w otworach i kable są uciskane. Powoduje to ból i zakłócenia w pracy naszego organizmu.

Co należy rozumieć pod pojęciem prawidłowego siedzenia?

Człowiek od ponad 2,1 mln lat jest istotą wyprostną „Homo Erectus” .Wynika z tego, że kąt pomiędzy linią kręgosłupa a linią uda jest kątem rozwartym 180 stopni. A zatem, czym bardziej mamy zgięte biodra, tym kąt ten staje się mniejszy. Tłumacząc obrazowo należy powiedzieć, że czym bardziej jesteśmy zgięci w biodrach, to tym dalej odchodzimy od normy naszego układu ruchu. Najodleglejszą od normy pozycją jest , co może zaskakiwać, pozycja głębokiego przysiadu. A więc kucanie nie jest prawidłowym nawykiem ruchowym.

Już  wiemy, że źle wygięty kręgosłup ulega zmianom destrukcyjnym. Jeżeli dołączymy do tego współczesne badania naukowe, które podkreślają znaczenie miednicy w kształtowaniu krzywizn kręgosłupa, otrzymamy komplet warunków brzegowych dla prawidłowej pozycji siedzenia.

Prawidłowa pozycja siedząca to pozycja z maksymalnie rozwartym kątem pomiędzy linią kręgosłupa i ud wraz z prawidłowym posadowieniem miednicy.